Op zijn zeventigste verjaardag schreef

Charlie Chaplin het volgende gedicht:

 

 

Toen ik van mezelf begon te houden,
zag ik in dat mijn onrust en emotioneel lijden signalen zijn,
dat ik niet leef in harmonie met mezelf.
Nu weet ik, dat is authenticiteit

Toen ik van mezelf begon te houden,
begreep ik dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben
en dat alles gebeurt op precies het juiste moment
ik kan dus rustig zijn
Nu weet ik, dat is zelfvertrouwen

Toen ik van mezelf begon te houden,
verlangde ik niet langer naar een ander leven
en zag ik dat alles in de wereld om me heen
een uitnodiging is om me te ontwikkelen
Nu weet ik, dat is groei

Toen ik van mezelf begon te houden,
stopte ik om elke minuut te vullen en
plannen voor de toekomst te maken
nu doe ik alleen dat waar ik blij van word
waar ik van houd en wat mijn hart laat zingen
op mijn eigen manier en in mijn eigen tempo
Nu weet ik, dat is eenvoud

Toen ik van mezelf begon te houden,
heb ik me bevrijd van alles wat niet goed voor me was:
voeding, mensen, spullen, situaties
en alles wat aan me trok, wat me weg leidde van mezelf
Eerst noemde ik het ‘gezond egoïsme’
nu weet ik, dat is liefde voor jezelf

Toen ik van mezelf begon te houden,
begreep ik hoeveel ik iemand kan kwetsen
als ik mijn verlangens opdring
zelfs als ik wist dat de tijd er niet rijp
voor was en de ander er niet klaar voor was
– zelfs als ík die ander was
Nu weet ik, dat is respect

Toen ik van mezelf begon te houden
stopte ik met steeds mijn gelijk willen halen
en sindsdien merk ik steeds vaker
dat niets zwart of wit is
Nu weet ik, dat is bescheidenheid

Toen ik van mezelf begon te houden
wilde ik niet langer in het verleden leven en me geen zorgen
meer maken over de toekomst
nu leef ik alleen in het moment
in het hier en nu, waarin alles gebeurt
en ik noem dat, ‘zijn

Toen ik van mezelf begon te houden
zag ik in dat mijn gedachten met me aan de haal kunnen gaan
en me een naar gevoel kunnen geven
Maar toen ik mijn hart liet spreken, werd mijn mind een waardevolle bondgenoot
Nu noem ik deze verbinding, de wijsheid van het hart

Wanneer we van onszelf gaan houden
hoeven we niet langer bang te zijn voor confrontaties
met onszelf of met anderen
Zelfs sterren botsen weleens
en daaruit worden weer nieuwe werelden geboren
Nu weet ik, dat is leven

Geleide meditaties en visualisaties voor Jou!





Hilarische verschillen tussen het mannen- en vrouwenbrein

My grandmother once gave me a tip

 

In difficult times, move forward in small steps.

Do what you have to do, but little by little.

Don’t think about the future

or what may happen tomorrow.

 

Wash the dishes.

Remove the dust.

Write a letter.

Make a soup.

 

You see?

 

Advance step by step.

Take a step and stop.

Rest a little.

Praise yourself.

Take another step.

And then another.

 

You won’t notice, but your steps will grow more and more.

And the time will come when you can think about the future without crying.

 

 

Author: Elena Mikhalkova


Kinderboek 'Bartjes Bolle Buiken Bril' van Margreet Verrij